Startpagina

Het werk van vereniging Samenwerkende MarronOrganisaties Nederland, SaMON

Interview met Roël Lugard, voorzitter van SaMON, Door mevrouw Salomé Trip van het Nederlands Centrum voor Inheemse Volken, NCIV

Volk/volken:

Marrons : Een Marron is een afstammeling van de zwarte mensen uit Afrika die het verkozen om in het binnenland van Suriname in vrijheid te leven in plaats van als slaven te werken op de plantages.

Ontstaan:

In mei 2006 hebben vijf Marronorganisaties in Nederland hun krachten gebundeld na de eerste berichten over de watersnoodramp in grote delen van het Surinaamse binnenland.

De ervaren noodzaak voor samenwerking, leidde in augustus 2006 tot bundeling van 10 Marron organisaties voor intensievere samenwerking en coördinatie. Zo kunnen Marron organisaties hun invloed en deskundigheid beter inzetten voor de Marron gemeenschappen.

Doelen:

In en vanuit Nederland de maatschappelijke participatie van de Marrons in Nederland en in Suriname te bevorderen.

SaMON wil de lidorganisaties zodanig faciliteren en toerusten dat zij beter in staat zullen zijn om hun statutaire doelstellingen te realiseren.

Beleid:

Draagvlakbevordering en communicatie in Nederland, waaronder: deskundigheidsbevordering van lidorganisaties, uitwisselingsprogramma’s tussen Nederland en het binnenland van Suriname.

Onderwijs: voorschoolse activiteiten voor Marron kinderen, studiefonds voor Surinaamse Marron studenten, vakopleidingen in het binnenland en stimulering van computergebruik bij Marron kinderen.

Gezondheidszorg in Suriname, waaronder: ouderen- en mantelzorg voor Marron ouderen, voorlichtingsprogramma’s over HIV/Aids, malaria en milieuvervuiling.

Economie: stimulering van de lokale economische activiteiten en de voedselzekerheid in het binnenland van Suriname.

Jeugd- en jongerenwerk onder de Marrons.

Financiën:

Subsidie, deels van medefinancieringsorganisaties, zoals bijvoorbeeld Cordaid en gemeente Utrecht.

SaMON draait op vrijwillige inzet en maakt dus niet veel kosten.

Contacten doelgroep:

SaMON is een kennisnetwerk van kleinere lid-organisaties in Nederland, opgericht door Marrons zelf, met belangenbehartiging van Marrons als doel. Deze lid-organisaties hebben contact met individuen of partnerorganisaties in Suriname. De bestuursleden en vrijwilligers van de lid-organisaties hebben een groot gedeelte van hun leven in Suriname gewoond, hierdoor hebben ze nog regelmatig contact met familie, vrienden en structuren binnen de Marrongemeenschappen.

SaMON als vereniging heeft contact met het Marron traditionele gezag in Suriname(stamhoofden, dorpshoofden, etc) en met andere maatschappelijke organisaties binnen de gemeenschappen zoals scholen, vrouwenorganisaties, jongerenorganisaties, etc.

Op deze twee manieren is er wekelijks contact met de doelgroep en daarnaast bezoeken bestuursleden van de lidorganisaties regelmatig het woongebied van de Marrons in Suriname..

Medewerkers:

Bestuur: zeven personen.

Ledenraad/ de ALV van de vereniging bestaande uit 1 afgevaardigde van elke lidorganisatie, dus in totaal 17 mensen. In 2010 wordt het centrale uitvoeringbureau van SaMON operationeel met twee parttime betaalde krachten.

Lid-organisaties SaMON tot november 2009 in totaal 17:

Sticting Cottica – www.cottica.com

Stichting Dufuni

Stichting Maawina

Vereniging MJJN

Stichting MCDO

Stichting Ahalla

Stichting Saamaka Soni – www.saamakasoni.com

Stichting AbiSabi

Stichting Manda '84

Stichting Teeifuka – www.teeifuka.nl

Stichting Tjatjali – www.tjatjali.org/

Koffiekamp Collectief

Stichting Yepi

Stichting Lowema Paansu

Stichting Stiros

Jongeren generatie Matawai

Stichting Marrons

Niet-organisatie verbonden en of als adviseurs bij SaMON betrokken:

drs. Julian With, Michael Aboikoni, Sylvester Aboikoni, Glenn Pode, coördinator van Hesi Suriname en Dr. Eddy Jozefzoon

Alle betrokkenen werken nu vrijwillig voor de organisatie.

Resultaten organisatie:

Marrons als groep zijn zichtbaarder geworden in Nederland. Tot 2007 was het bij de gemeente Utrecht niet bekend dat er een grote groep Marrons met een bijzondere cultuur en traditie in de gemeente woonde. Nu is gemeente Utrecht bezig met onderzoek naar Marrons. Dit komt doordat SaMON de Marrons op de agenda heeft gezet!

Ook andere gemeenten geven meer aandacht aan Marrons. Stadsdeel Amsterdam Zuid-Oost wil nu geld vrijmaken om bijeenkomsten te organiseren met SaMON om Marrons te betrekken bij het project Wijk aanpak Zuid-Oost.

Grote tentoonstelling in Tropenmuseum over Marrons, mede door SaMON.

Bezig met een realiseren van een Marronhuis in Nederland, waar cultuur, traditie en geschiedenis door de Marrons zelf aan de buitenwereld zullen worden getoond.

Afstemming van activiteiten vanuit Nederland naar Marrons in Suriname is beter geworden. Bijvoorbeeld stichting Teeifuka die nu samen met partner, kinderen van 3-5 via voorschool  opgevangen en hen spelenderwijs aan onderwijs laten deelnemen zodat de overgang van thuis naar school soepeler verloopt. Er is overleg met Cordaid om dit in vier andere gebieden op te starten. Dit is mede door SaMON mogelijk geworden.

Verkleinen van een conflict in Suriname → opperhoofd was overleden, in opvolging bleek dat er twee ´kampen' waren, beide claimden de juiste opvolger te hebben. SaMON heeft dit conflict verkleind, door het eerste in functie gekomen opperhoofd naar Nederland te laten komen om zijn stam hier te vertegenwoordigen en daardoor zijn erkenning te vergroten.

Binnen de Surinaamse gemeenschap worden Marrons dankzij SaMON als volwaardige volk erkend en ook betrokken bij Surinaamse aangelegenheden in Nederland en hierdoor zijn Marrons ook zichtbaarder geworden voor de Nederlandse samenleving.

Knelpunten/moeilijkheden:

In verhouding wonen er vrij veel Marrons in Nederland, 35.000 (CBS 2007), hierdoor is de kans groot dat bij opzet van een project in Suriname de mensen uit de doelgroep dezelfde achternaam hebben als de initiatienemers vanuit Nederland. Dit vinden subsidiegevers heel moeilijk, omdat dit wordt gezien als vriendjespolitiek of familie-aangelegenheden, waardoor subsidies voor goede projectvoorstellen alleen maar daardoor worden geweigerd.

Mensen in het binnenland zijn overwegend analfabeet, dit betekent dat ze nooit een kwalitatief goed project kunnen indienen in Nederland of in Paramaribo, Suriname. Wanneer SaMON of de lidorganisaties met de Marrons praten en hun wensen vertalen in projectvoorstellen, wordt dit vaak gezien als wat Marrons in Nederland willen en worden subsidie-aanvragen niet gehonoreerd, omdat aanvragen uit thuisland moeten komen.

Beschikbare tijd van vrijwilligers: problemen van inheemse en tribale volken zijn gigantisch, meeste organisaties die zich hiermee bezighouden zijn vrijwilligersorganisaties. Dus, vrijwilligers moeten in hun vrije tijd belangrijke en grote problemen aan pakken, de organisaties kunnen niet tot professionele organisaties groeien.

Organisaties hebben geen oor wanneer SaMON met hen probeert te praten over ondersteuning of capaciteitsversterking. Hiernaast vragen dezelfde organisaties veel van een vrijwilligersorganisatie: verslagen, kwalitatief goede projectvoorstellen, financieel goed, et cetera. Dit moet allemaal in vrije tijd worden gedaan.

Veel instanties gebruiken niet de kwaliteiten van de migrantenorganisaties, zij gebruiken het contact om aan te kunnen tonen dat ze contact hebben met de doelgroep. Ze behandelen de migrantenorganisaties niet gelijkwaardig, of zien niet welke meerwaarde deze organisaties hebben. De organisaties worden als achterban gebruikt, maar niet om bijvoorbeeld het beleid te kunnen beïnvloeden. Bijvoorbeeld het ZZG (Zeister Zendings Genootschap) die al 200 jaren met Marrons en in hun woongebied werkzaam is en nooit een Marrons als betaalde werknemer heeft terwijl er wel goed opgeleide Marrons zijn die dit zouden kunnen doen. Bij bijeenkomsten van het ZZG worden dan wel weer veel Marrons gevraagd te komen, maar dan weer als achterban.

Ervaring in samenwerking:

Ministerie van regionale ontwikkeling in Suriname → beleidsterrein is verbinding tussen gezag in binnenland (dorpsbestuur, opperhoofd) en centraal bestuur in Paramaribo. Tussen traditionele bevolking met instituten en centrale overheid. Hier is dan contact over. Bijvoorbeeld in het kader van viering ´Dag van de Marrons', minister van regionale ontwikkeling is uitgenodigd om te praten over de grondrechten van de Marrons (in 2007 hebben de Marrons een zaak om grondrecht gewonnen).

Surinaams inspraak orgaan (SIO) → beleid beïnvloedende instantie voor Surinamers in Nederland

ZZG Zeister Zendings Genootschap → in binnenland onderwijs, gezondheidszorg  en christelijk geloof gebracht

SMS Stichting Mondiale Samenwerking → delen hun kantoorruimte en samenwerking in capaciteitsversterking

Surinaamse organisaties om breder front te vormen in algemeen, zoals ´Wi sten´, Podium Kwakoe, etc.

Cordaid – Samenwerking aan capaciteitsversterking en ontwikkelingssamenwerking met Suriname.

Gemeente Utrecht – Samenwerking in participatie en Integratie van Marrons in Utrecht

Heeft contact met:

Deelraad Amsterdam Zuid-Oost →  hier wonen veel Marrons, Marrons hebben specifieke problemen die een specifieke aanpak nodig hebben, zijn anders dan de Creolen.

Er wonen ook veel Marrons in Tilburg, Rotterdam en Utrecht, er wordt ook contact met deze gemeentes onderhouden.

Wensen voor samenwerking met het NCIV:

NCIV kan gebruik maken van kwaliteiten van SaMON, om belangen van tribale volken beter te behartigen. SaMON kan dieper doordringen dan mensen van buiten de Marron gemeenschap, doordat zij de cultuur kennen en de taal spreken. SaMON kent leven in de Marron gemeenschap, maar ook de Nederlandse normen en waarden. Kan hierdoor goed met en tussen de twee culturen werken. SaMON zou graag in contact met andere inheemse organisaties willen komen, waardoor men elkaars capaciteiten kan benutten.

Rol van het NCIV binnen de gewenste samenwerking:

NCIV maakt wanneer nodig gebruik van de expertise en kennis van SaMON

Samenbrengen van inheemse organisaties.

terug naar boven