Startpagina
De bedenker van de naam "Teeifuka"
is overleden -
zijn stem
Azor David Ritfeld is vandaag
zaterdag 14 april 2007 in het dorp Nieuw Aurora overleden. Hij
is op 18 oktober 1915 geboren en is nu 91 jaar.
Papa
Asong, zoals hij bij iedereen bekend is, was de vader van Roël
Lugard en Mark Lugard – bestuursleden van stichting Teeifuka en
de man van Aldina Lugard – meer bekend als Nka of Miihmai.
Papa Asong had in het dorp Nieuw
Aurora als enige zijn kostgrond heel dicht bij het dorp. Nu is
het dorp zo groot dat deze kostgrond een wijk is geworden van
het dorp. Toen deze kostgrond in 1957 is open gekapt, kwam bijna
iedereen bij Papa Asong kijken en als ze vragen hoe de kostgrond
zou gaan heten, zei hij “TEEIFUKA” (als jij iets nodig hebt, ben
je hier welkom).
Dan legt hij verder uit: Ik weet
dat mensen die bijvoorbeeld een medicinale plant, brandhout,
cassave, bosvruchten, etc. nodig hebben, eerder deze kostgrond
zullen bereiken, omdat het zo dicht bij het dorp ligt. In de
afgelopen 50 jaar heeft heel veel mensen van deze gastvrijheid
van het gezin van Papa Asong en Nka gebruik gemaakt. De
betekenis van Teeifuka is nu enigszins veranderd. Stichting
Teeifuka heeft vanwege haar doelstelling de betekenis
“NOODKREET” aan deze naam gegeven.
Wat deed Papa Asong in zijn leven
-
Papa Asong was in het leven de
meester botbreukgenezer in het boven Suriname gebied. Deze
kennis heeft hij getracht over te dragen aan zijn neef van
moederskant de heer Adnie Ritfeld. In hoeverre hij hierin
geslaagd is, moet nog blijken, als Adnie straks zonder zijn
advies het werk moet gaan doen. Toen hij nog in leven was,
kon Adnie nog bij hem terecht voor advies.
-
Hij was jager en
gespecialiseerd in het jagen op DYANGA (HERT) EN BOFO, of
BOFRU (BUFFEL / TAPIR). BOFO is het grootste dier in het
oerwoud van Suriname. In het binnenland is het zo dat iemand
die een Bofo heeft neergeschoten, dat deelt met de
gemeenschap. De eigenaar krijgt de helft en de gemeenschap
de andere helft. Zie daar ook weer hoe Papa Asong in dienst
was van de gemeenschap.
-
Verder was hij de
dorpsaannemer. Hij heeft heel veel “moderne hutten” in
verschillende dorpen in het boven Suriname gebied gebouwd.
Hij was een echte vakman, die vernieuwing in de manier van
bouwen heeft doorgevoerd. Typisch Papa Asong zijn de
afwijkende hutten die hij heeft gebouwd. In Nieuw Aurora kan
iedereen zo de creaties van Papa Asong aanwijzen. Hij was
ook in zijn tijd de eerste aannemer die echt werk van had
gemaakt, om tegen betaling ( geld), hutten voor andere te
bouwen. Vroeger bouwde iedereen hun eigen hut en de
gemeenschap komt gewoon helpen. Zo was het geregeld en zo
ging het ook. Maar omdat hij een echte ondernemer was, kon
hij zich zo aan mensen “verkopen” dat ze hem hun hutten
lieten bouwen. Nu zijn er heel veel jonge aannemers in de
verschillende dorpen die hun geld met het bouwen van hutten
verdienen, dankzij zijn vernieuwende aanpak.
-
Papa Asong was een echte
vernieuwer. In een Marronsamenleving zijn de lijnen
matrilineair geregeld. Dat betekent dat de kinderen van Papa
Asong officieel niks van hem kunnen erven. Zijn kennis,
kunde en bezittingen moeten in eerste instantie richting de
moederskant gaan. In dit kader heeft hij aan Adnie Ritfeld
zijn kennis over genezing van botbreuk doorgegeven. Maar hij
heeft direct nadat hij zijn kostgrond Teeifuka had open
gekapt, aan zijn oudste broer Logopai gezegd, dat hij een
deel van Teeifuka aan zijn kinderen wil geven, tegen alle
traditionele wetten en regelingen in. Zijn broer die ook
progressief was, had hiermee ingestemd. Hij maakte met
zijn moeder Maahmie, zijn broer Logopai, zijn zus Idie en de
neven Basia Ali en Bennie een afspraak, hij maakte dus een testament
. De kinderen van Asong waren in Nieuw Aurora de
eerste groep kinderen die op deze manier toch officieel van
hun vader hebben mogen erven. Dit is en blijft een
bijzonder en kwetsbaar regeling, omdat de saamaka een
matriarchale traditie kent. Dit betekent dat neven en
nichten van moederskant (kinderen van zusters waarmee een
man dezelfde moeder heeft) volgens de traditie de erfgenamen
zijn.
-
Maar hij heeft deze
vernieuwing doorgevoerd en heel veel vaders in het dorp
hebben dit overgenomen en ook doorgevoerd.
-
Hij is 91 jaar geworden, maar
kon lezen en schrijven en heeft heel veel schriften vol
geschreven over de orale geschiedenis van zijn voorouders.
Hij heeft altijd een radio gehad om waar mogelijk naar te
luisteren en heeft altijd een klok aan alle wanden van zijn
woningen hangen. De westerse ontwikkelingen hebben hem
altijd geboeid.
Mark
en Roël Lugard over hun vader
Hij was verder een
autoriteit(iemand met gezag) in Nieuw Aurora. Hij stond open
voor iedereen die om advies bij hem kwam. Maar daardoor had hij
niemand die hem adviseerde. Dus je zou kunnen zeggen dat hij
niet van andere heeft kunnen leren. In omgang met mensen was hij
altijd de “belangrijkste” en zo voelde hij dat ook. Mensen
hadden op gegeven moment niet meer respect en ontzag voor hem,
maar ze waren gewoon bang. Hij was niet geliefd bij kinderen,
omdat die gewoon bang voor hem waren. Ze noemden hem die HOGI
TATA (DE BOZE MAN). Mensen durfden niet eerlijk tegen hem te
zijn. Wij denken dat hij het hiermee ook niet makkelijk had. Wij
hebben hem niet vaak zien lachen. Hij was geen gemakkelijke man
om mee om te gaan en als vader te hebben. Toen Roël in maart
2006 in Nieuw Aurora was, had hij alle moed bij elkaar verzameld
en hem in een gesprek van 2 (twee) uur deze zaken voorgehouden.
Nka - onze moeder - was er ook bij. Hij was niet boos op Roël.
Wat hem wel is bijgebleven is het feit dat mensen hem niet
respecteerde, maar bang voor hem zijn. Hij heeft later gezegd
dat hij het op prijs stelde dat Roël hem dit durfde te
vertellen. Papa Asong is niet veranderd en dat was ook niet de
bedoeling van dat gesprek. Maar als zoon wou Roël het voor
elkaar krijgen dat hij met zijn vader over alles kon praten en
niet bang hoefde te zijn.
Papa Asong is niet anders dat alle
andere vaders in het binnenland. Immers de vaders bemoeien zich
niet met de opvoeding van kinderen en hebben ook niet veel
emotionele band met hun kinderen. Zij zorgen meestal ervoor dat
het gezin kan eten en kleden ( als je als kind geluk hebt). Wij
hadden geluk.
Hij heeft zijn beperkingen, maar
wij als kinderen zouden geen andere vader kunnen wensen. Hij is
ons voorbeeld /rolmodel geweest op de manier hoe hij zich
dienstbaar heeft gemaakt voor de samenleving.
Zijn bijdrage aan de gemeenschap
was zo zichtbaar zowel positief als negatief dat de mensen die
hem kennen, hem niet zo snel zullen vergeten.
Iedereen verliest in hem een
ZICHBARE, TRANSPARANTE, NATUURLIJKE EN BETROUWBARE man.
Terug naar
boven |